ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟!

ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﺩﯼ!

ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ !

ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﻋﺎﺷﻘﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ!

ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺷﺪﺗﺶ ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻗﺸﻨﮕﺖ ﺣﻠﻘﻪ ﻣﯽ ﺯﺩ!

ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ؛

ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﯼ .....ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ..... ﺑﻠﻨﺪ !!

ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟!

ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺯﺑﺎﻧﯽ ﺍﻡ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﺖ !!

ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ؛

ﺳﮑﻮﺕ ﺩﻫﻦ ﮐﺠﯽ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺯﺑﺎﻧﯽ ﻫﺎﯾﻢ!

ﻧﻮﻣﯿﺪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻡ

ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ؛

ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺸﻨﻮﯼ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻥ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﮐﺮﺩ ﺍﻓﺘﯽ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺯﺩ!!

ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮﺩﻡ!!

ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: